Domain Name System یا DNS دفترچه تلفن اینترنت است . انسانها به اطلاعات آنلاین از طریق نام دامنه ، مانند techtip.ir یا apptip.ir دسترسی پیدا می کنند . مرورگرهای وب از طریق آدرس های پروتکل اینترنت (IP) در ارتباط هستند. دی ان اس (DNS) نام سایت ها را به آدرس های آی پی ترجمه می کند تا مرورگرها بتوانند منابع اینترنتی را بارگزاری کنند .

هر دستگاه متصل به اینترنت دارای یک آدرس آی پی منحصر به فرد است که سایر دستگاه ها برای پیدا کردن دستگاه از آن استفاده می کنند . سرورهای DNS کار انسان ها را برای به خاطر سپردن آدرس های آی پی مانند 192.168.1.1 (در IPv4) یا آدرس های ای پی پیچیده تر و جدیدتر مانند 2400:cb00:2048:1::c629:d7a2 (در IPv6) را از بین می برد .

DNS چگونه کار می کند ؟

کار DNS شامل تبدیل یک نام سایت (مانند www.techtip.ir ) به آدرس آی پی سیستم (مانند 192.168.1.1 ) است . یک آدرس ای پی به هر دستگاه از طریق اینترنت داده می شود ، و برای یافتن یک وسیله اینترنتی مناسب ، لازم است آن آدرس ، مانند آدرس خیابان برای یافتن خانه خاص استفاده شود.

هنگامی که یک کاربر می خواهد یک صفحه وب را بارگذاری کند ، DNS باید ترجمه ای بین آنچه کاربر در مرورگر وب خود (techtip.ir) و آدرس دستگاه سازگار لازم برای یافتن صفحه وب مثال ایجاد می کند ، انجام دهد .

برای درک فرآیند دی ان اس ، مهم است که درباره اجزای سخت افزاری مختلفی که یک پرس و جو DNS باید از آن عبور کند یاد بگیرید. در مرورگر وب ، جستجوی DNS “در پشت صحنه” رخ می دهد و جدا از درخواست اولیه ، نیازی به ارتباط از سیستم کاربر ندارد.

4 سرور DNS در نمایش یک وب سایت وجود دارد:

1- DNS recursor :

بازگشت دهنده دی ان اس : بازگشت گر را می توان به عنوان کتابدار تصور کرد که از او خواسته می شود کتاب خاصی را در جایی در کتابخانه پیدا کند. بازگشت دهنده DNS سروری است که برای دریافت پرس و جو از دستگاه های مشتری از طریق برنامه هایی مانند مرورگر وب طراحی شده است. به طور معمول ، بازگشت کننده مسئول انجام درخواست های اضافی به منظور برآوردن پرس و جو DNS مشتری است.

2- Root nameserver :

Root nameserver : سرور root اولین قدم در ترجمه ( آدرس سایت ) اسامی سایت قابل خواندن توسط انسان و تبدیل به آدرسهای آی پی است. می توان مانند یک فهرست در کتابخانه تصور کرد که به قفسه های مختلف کتاب اشاره دارد ، به طور معمول به عنوان مرجع دیگر مکان های خاص تر عمل می کند.

3- TLD nameserver :

TLD nameserver : سرور دامنه سطح بالا top level domain server یا (TLD) را می توان به عنوان یک قفسه خاص از کتابها در یک کتابخانه تصور کرد. TLD nameserver نام مرحله بعدی در جستجوی آدرس آی پی خاص است و آخرین قسمت از آدرس سایت را مدیریت می کند (مثلا : .com و .ir و … ).

4- Authoritative nameserver :

authoritative nameserver : این سرور نهایی را می توان به عنوان یک فرهنگ لغت در قفسه کتاب تصور کرد که در آن می توان نام خاصی را در آن ترجمه کرد . authoritative nameserver آخرین مرحله در جستجوی nameserver است .

بیشتر بدانید :

Bandwidth یا پهنای باند چیست ، همه چیز درباره پهنای باند اینترنت

تفاوت بین authoritative DNS و recursive DNS چیست ؟

هر دو مفهوم به سرورها (گروه سرورها) اشاره می کنند که برای زیرساخت DNS هستند ، اما هر کدام نقش متفاوتی را انجام می دهند و در مکان های مختلف درون خط یک پرس و جو DNS کار می کنند .

Recursive DNS resolver :

recursive resolver سیستمی است که به یک درخواست بازگشتی از مشتری پاسخ می دهد و زمان پیگیری رکورد DNS را می گیرد . این کار را با انجام یک سری درخواست انجام می دهد تا زمانی که به سرور معتبر DNS برای سابقه درخواست شده برسید (یا در صورت عدم یافتن سابقه ای (سایت) ، پیغامی را نمایش می دهد ).

خوشبختانه ، رسیورهای بازگشتی DNS برای پیگیری سوابق مورد نیاز برای پاسخ به مشتری ، همیشه نیازی به درخواست های متعدد ندارند . حافظه پنهان یا شک یک فرآیند پایداری داده است که با ارائه سابقه منابع درخواست شده در جستجوی DNS ، به اتصال کوتاه درخواست های لازم کمک می کند.

Authoritative DNS server :

به عبارت ساده ، یک authoritative DNS server سروری است که در واقع سوابق منابع DNS را در اختیار دارد و مسئول آن است. این سرور در پایین زنجیره جستجوی DNS است که با سوابق منابع جستجو شده پاسخ می دهد ، در نهایت به مرورگر وب اجازه می دهد تا به آدرس آی پی که برای دسترسی به وب سایت یا منابع وب دیگر نیاز دارد ، دسترسی پیدا کند.

یک سرور معتبر می تواند پرس و جو از داده های خود را برآورده سازد بدون اینکه نیاز به جستجوی منبع دیگری باشد ، زیرا منبع نهایی برای سوابق DNS خاص است .

جستجوی DNS چند مرحله دارد

در بیشتر مواقع ، DNS نگران است که نام دامنه در آدرس ای پی مناسب ترجمه شود . برای یادگیری نحوه عملکرد این فرآیند ، به شما کمک می کند تا از طریق مرورگر وب ، از طریق فرآیند جستجوی DNS ، مسیر جستجوی DNS را دنبال کنید و دوباره به آن برگردید ، بیایید نگاهی به مراحل بیاندازیم .

توجه : اغلب اطلاعات جستجوی DNS یا بصورت محلی در داخل کامپیوتر پرس و جو یا از راه دور در زیرساخت DNS ذخیره می شوند . به طور معمول 8 مرحله در جستجوی DNS وجود دارد. هنگامی که اطلاعات DNS ذخیره می شود ، مراحل از فرآیند جستجوی DNS دور می شوند و سریعتر می شود. مثال زیر ، تمام 8 مرحله را در صورت عدم ذخیره شدن در مورد ، تشریح می کند.

8 مرحله جستجوی دی ان اس :

• کاربر آدرس ” techtip.ir ” را در مرورگر تایپ می کند و پرس و جو توسط DNS recursive resolver دریافت می شود .
• سپس حل کننده از یک فهرست شناسه root DNS (.) پرس و جو می کند .
• سپس سرور root با آدرس سرور DNS Top Level Domain (TLD) (مانند .com یا .ir) به حل کننده پاسخ می دهد ، که اطلاعات را برای دامنه های خود ذخیره می کند . هنگام جستجو برای مثال.com ، درخواست ما به سرورTLD نشان داده می شود .
• سپس حل کننده درخواستی را به .com سرور TLD ارسال می کند.
• سرور TLD سپس با آدرس آی پی سرور نام دامنه ، مثال.com پاسخ می دهد.
• سرانجام ، recursive resolver یک سؤال را به سرویس دهنده دامنه ارسال می کند.
• آدرس آی پی برای مثال.com از طریق nameserver به حل کننده برگردانده می شود.
• سپس DNS resolver با آدرس آی پی دامنه درخواست شده در ابتدا به مرورگر وب پاسخ می دهد.

هنگامی که 8 مرحله از جستجوی DNS آدرس ای پی را برای مثال.com برگرداند ، مرورگر قادر است درخواست صفحه وب را انجام دهد:

• مرورگر درخواست HTTP را به آدرس آی پی ارسال می کند.
• سرور بعد از دریافت آی پی ، صفحه وب را برای ارائه در مرورگر باز می گرداند (مرحله 10).

کش DNS چیست ؟ کش DNS در کجا رخ می دهد؟

هدف کش کردن DNS ذخیره اطلاعات به طور موقت در مکانی است که منجر به بهبود عملکرد و قابلیت اطمینان برای درخواست های داده می شود . حافظه کش DNS شامل ذخیره داده های نزدیک به کاربر درخواست کننده است به طوری که پرس و جوی DNS را زودتر انجام دهد و از جستجوی بیش از حد DNS اجتناب کرد .

در نتیجه سرعت جستوجو را بهبود می بخشد و باعث کاهش پهنای باند اینترنت می شود . داده های DNS را می توان در مکان های مختلف ذخیره کرد ، که هر یک از کش های DNS برای مدت زمان تعیین شده ذخیره می مانند .

حافظه کش DNS مرورگر

مرورگرهای وب مدرن به طور پیش فرض برای ذخیره کش DNS برای مدت زمان مشخصی طراحی شده اند. هدف در اینجا واضح است ، هرچه حافظه کش DNS به مرورگر وب نزدیک تر باشد ، برای بررسی حافظه کش دی ان اس و ایجاد درخواست های صحیح به یک آدرس آی پی ، باید مراحل پردازش کمتری انجام شود .

هنگامی که درخواستی برای کش DNS انجام می شود ، حافظه کش مرورگر اولین مکانی است که برای ثبت درخواست شده بررسی می شود .

سطح کش DNS سیستم عامل

سطح حل کننده DNS سیستم عامل دومین و آخرین توقف محلی قبل از ترک یک پرس و جو DNS از دستگاه شما است. فرآیند موجود در سیستم عامل شما که برای پاسخگویی به این سؤال طراحی شده است معمولاً “گیرنده خرد” یا مشتری DNS نامیده می شود.

هنگامی که یک حل کننده خرد درخواستی را از درخواست دریافت می کند ، ابتدا حافظه کش خود را بررسی می کند تا ببیند سابقه آن را دارد یا خیر. اگر اینگونه نباشد ، سپس یک پرس و جو DNS (با یک مجموعه پرچم بازگشتی) ارسال می کند ، در خارج از شبکه محلی به یک حل کننده بازگشتی DNS در داخل ارائه دهنده خدمات اینترنت (ISP) .