تریلر و نقد فیلم ملودی کور ( Andhadhun )
به شخصه طرفدار پر و پا قرص سینمای بالیوود نیستم. اما سینمای بالیوود از هر چند فیلمی که میسازد یکی از آن ها مرا غافلگیر می کند و لذتی که باید را می برم .
از این فیلم ها می توان به فیلم “Dangal” و “PK” با بازی درخشان امیرخان و “Drishyam” اشاره کرد . اما امروز میخواهم راجع به فیلم دیگری از این سینما حرف بزنم با تک تیپ همراه باشید .
ملودی کور در ژانر معمایی ، هیجان انگیز و کمدی
ملودی کور محصول سال 2018 هند به کارگردانی “Sriram Raghavan” درباره پیانیست جوانیست که چشمان خود را از خودش دریغ می کند و اینطور احساس میکند که اگر دنیای اطرافش را نبیند بهتر میتوان بشنود و همین حس باعث بهتر نواختنش در پیانو می شود. این جوان با دختری آشنا می شود و از طریق این دختر وارد محیط کار ( رستوران و نواختن پیانو ) می شود.
صاحب رستوران که بازیگر مشهور سینمای هند است و اکنون بازنشسته شده و وارد کار تجارت شده است یک روز جوان را به مناسبت سالگرد ازدواج با همسرش به خانه خودش دعوت می کند و از او میخواهد که پیانو بنوازد. وقتی جوان وارد خانه آنها می شود جنازه صاحب رستوران را می بیند و قصه تازه شروع می شود…
ملودی کور از آن دسته از فیلم های هالیوود است که ارزش حتی دوبار دیدن را هم دارد. فیلم علاوه بر فیلمنامه خوبی که دارد به درستی هم روی آن پرداخته شده و بازیگران به خوبی از نقش های خود برآمده اند. ( خصوصا آیوشمان خورانا که نقش کور را بازی میکند ).
ملودی کور از روابط – حرص و طمع و بیشتر از همه اینها از “اعتماد” می گوید.
فیلم طوری رو به جلو حرکت میکند که هیچکس در هیچ نقطه ای از فیلم نمی تواند به دیگری اعتماد کند و هربار که اعتماد میکند از آن طرف ضربه می خورد.
بحث اعتماد آنقدر مطرح است که حتی شخصیت اصلی که همواره همراه او بودیم و با او همزاد پنداری کردیم هم در آخر اعتماد ما به خودش را زیر سوال می برد و مخاطب را ضربه فنی میکند.
بیشتر بدانید :
نقد فیلم متری شیش و نیم را بخوانید
بهترین اتفاقی که می تواند در یک فیلم هندی بیوفتد این است که کمتر شاهد صحنه های اقرار شده باشیم که “ملودی کور” از این جهت موفق عمل کرده. حتی رقص و آواز که رکنی جدانشدنی از سینمای بالیوود است را به زیبایی هرچه تمام تر با موسیقی دلنواز پیانو به تصویر کشیده است.
شاید بتوان عملکرد خوب فیلم را مدیون فیلمنامه و کارگردانی این اثر دانست که طوری به تصویر کشیده شد که برخلاف اکثر فیلم های هندی نمیتوان به راحتی روند داستان را پیش بینی کرد و از آن حالت کلیشه ای اکثر فیلم های هندی خارج شده بود.
در مجموع می توانم به جرات بگویم که ملودی کور ارزش تماشا و وقت گذاشتن را دارد و از تماشای آن پشیمان نمی شوید. اگر به سینمای بالیوود علاقه دارید ملودی کور را به چشم یک شاهکار خواهید دید و اگر سینمای بالیوود ( در مجموع ) نمیتواند روح شما را ارضا کند ملودی کور را یک قدم رو به جلو برای سینمای هند می بینید.
دیدگاه ها
فیلم بشدت ضعیفی بود ، متن نقد کاملا احساسی نوشته شده اگه بر مبنای نشون دادن اعتماد نکردن به شخصیت ها هست فیلمای بهتر از اینم وجود دارن ولی از لحاظ فیلمنامه ضعیف و یجورایی پایان بازه ، اتفاقا چون بالیوود میبینم اینو میگم این فیلم یه قدم رو به عقب واسه این سینماست
بهترین و مهیج ترین فیلم هندی که دیدم یکیش kabhi alveda naa kehna بودش (علمای فیلم میگن بری متاهلین دیدنش مستحب هست)
یکی هم فیلم درست یا غلط ۲۰۱۰ اینو دوبله بدون سانسور دیدم
من آهنگ آخر فیلم رو میخواهم ولی پیدا نمیکنم لطفا یکی کمک کنه
داستانی که برای دختره تعریف کرد دروغ بود و چشمای زنه رو بهش پیوند زدن؟( یا با پولی که قرار بود دکتره بهش بده عمل کرده؟)
سلام در آخر فیلم یارو ضربه ی محکمی به قوطی زد ؟
یعنی یارو اصلا کور نبوده این داستانارو برای دختره تعریف می کرده یکی بهم توضیح بده
میشه نقد فیلم no smooking 2007 رو بذارید با بازی جام ابراهام مرسی
بله به قوطی ضربه زد و کور نبود. داستان به شکلی جلو رفت که شما با شخصیت اصلی فیلم بیشتر ارتباط برقرار کنید ( اتفاق های ناگواری که برای شخصیت اصلی میوفته این اعتماد و نسبت به خودش شکل میده ) و یه جورایی ۱۰۰ درصد به کارهایی که میکنه اعتماد کنید. اما در آخر ضربه آخر و خود نقش اصلی به ما میزنه و میفهمیم که اعتمادمون به این طرف بی اساس بوده. فیلم بیشتر در همین باره ( اعتماد و دوستی ) حرف میزنه.
نقد فیلم No Smoking هم می نویسیم. چشم… سپاس از همراهیتون…