حالت ناشناس یک اصطلاح نسبی است، این مسئله به هنگام استفاده از قابلیت “مرور خصوصی یا حالت ناشناس” مرورگر بسیار روشن است. قابلیتی در یک مرورگر وب که ظاهراً به شما امکان می دهد تاریخچه مرورگر خود را از دیگر افرادی که از همان سیستم استفاده می کنند مخفی کنید.

در حالی که حالت خصوصی (یا “ناشناس”) می تواند فعالیت های شما را تا حدی مخفی کند ، هنوز راه هایی وجود دارد که می توان فعالیت شما را ردیابی کرد. و نه فقط توسط افراد شبکه شما بلکه توسط شرکت ارائه دهنده اینترنت (ISP) ، دولت و حتی هکرها.

پیشنهادی:

افزایش امنیت در برابر وای فای رایگان

حالت مرور خصوصی چیست؟

قبل از اینکه به اصل مطلب برسیم، اجازه دهید ابتدا حالت “خصوصی” یا “ناشناس” مرورگر را تعریف کنیم. این ویژگی برای اولین بار در مرورگر سافاری اپل در سال 2005 ظاهر شد. طولی نکشید که شرکت های مرورگر رقیب ، مانند گوگل و موزیلا ، از این درخواست پیروی کنند. به زودی ، این یک جزء استاندارد برای هر مرورگر وب شد.

حالت ناشناس مرورگر بطور مؤثر یک جلسه مرور جداگانه ایجاد می کند که از مرورگر اصلی جدا شده است. هر سایتی که بازدید می کنید در سابقه دستگاه شما ثبت نخواهد شد. اگر در یک وب سایت در حالت خصوصی وارد شوید ، هنگام بسته شدن پنجره ، کوکی ها و اطلاعات دیگر ذخیره نمی شود.

تب های حالت ناشناس نمی توانند به کوکی هایی که در سایت اصلی استفاده می کنید دسترسی داشته باشند. به عنوان مثال ، اگر به به حساب فیسبوک خود وارد شوید و سپس از حالت ناشناس در مرورگر استفاده کنید، مجبورید دوباره وارد حساب فیسبوک خود شوید.

این کار پیگیری فعالیت شما در حالت ناشناس را برای سایت ها کمی دشوار می کند. همچنین به شما امکان می دهد به راحتی همزمان به چندین حساب وب دسترسی داشته باشید. به عنوان یک جایزه ، دامن زدن به اصطلاح “paywalls نرم” – وب سایتهایی که به آنها اجازه دسترسی به چند صفحه داده اید قبل از درخواست ورود به سیستم یا مشترک شدن ، آسان تر می شوید.

محدودیت های حالت ناشناس

مرورگرهایی که حالت خصوصی ارائه می دهند ، اغلب تأکید می کنند که از تمام اطلاعات شما محافظ نمی کنند. در بهترین حالت ، این لایه نازک از حریم خصوصی را برای افرادی که از شبکه های خصوصی خود استفاده می کنند فراهم می کند.

حالت ناشناس باعث نمی شود مدیران شبکه های شرکتی یا آموزشی از سایت های که باز کرده اید و فعالیتی که می کنید دور بمانند. همچنین اگر از یک کانون عمومی در یک کافه یا رستوران استفاده می کنید ، لزوماً مانع از جاسوسی فعالیت شخصی شما نمی شود.

علاوه بر این ، روش هایی وجود دارد که حالت ناشناس را می توان در شبکه محلی شکست داد. اگر سیستم شما به بدافزار آلوده است که ترافیک شبکه و درخواست های DNS را ردیابی می کند ، حالت ناشناس نمی تواند به شما کمک کند.

بیشتر بدانید:

DNS چیست؟

اثر انگشت (Fingerprinting) یک پدیده جالب است. به نظر می رسد علی رغم توانایی اش در شناسایی افراد با دقت شگفت انگیز ، توجه کمتری نسبت به بدافزارها و تروجان ها جلب می کند. همزمان با مرور اینترنت ، سایت ها می توانند اطلاعات مربوط به سیستم شما ، از جمله منطقه زمانی شما ، رزولوشن نمایشگر ، مرورگر ، افزونه ها و زبانی را که استفاده می کنید ، و غیره کسب کنند.

هر یک از این اطلاعات ممکن است به خودی خود ناچیز باشد ، اما در کنار هم ، بخشی از مشخصات نیمه منحصر به فرد دستگاه شما را تشکیل می دهد. تحقیقات صورت گرفته از بنیاد الکترونیکی Frontier نشان می دهد که تنها یک مورد از بین 286،777 مرورگر دارای پیکربندی دقیق (یا “اثر انگشت”) هستند.

EFF خدماتی به نام Panopticlick ارائه می دهد که می تواند نمره منحصر به فرد از امنیت مرورگر شما را نشان دهد. این سایت واقعیت تاسف بار را نشان می دهد که تنظیمات سیستم ما کمتر از آنچه که قبلاً تصور می کردیم منحصر به فرد است ، این باعث می شود که افراد بتوانند ما را ردیابی کنند.

آیا حریم خصوصی آنلاین واقعی است؟

در ساده ترین شرایط ، حریم خصوصی اینترنت نشانگر امکان برقراری ارتباط و مرور است بدون اینکه شخص خارجی قادر به مشاهده فعالیت های ما باشد. در حال حاضر ، ما با بسیاری از موانع بالقوه برای این امر روبرو هستیم.

در مورد کسانی که شبکه شما و شرکت ارائه دهنده اینترنت شما را اداره می کنند ، چطور؟ و دولت خود را فراموش نکنید. همچنین صنعت تبلیغاتی وجود دارد که تبلیغات دقیق با هدف را از طریق سیستم های ردیابی پیشرفته ، از جمله روش اثر انگشت که قبلاً به آن اشاره کردیم ، ارائه می دهد.

اینترنت پانوپتیکون است. بله ، صنعت فیلتر شکن (VPN) قول می دهد اگر شما از محصولات خریداری کنید ، حریم کاملا شخصی و امن را تحویل بگیرید ، اما اینها حرف است. حریم شخصی واقعی توهم به نظر می رسد، بهترین چیزی که می توانید به آن امیدوار باشید ، چیزی است که به آن استاندارد عالی نزدیک می شود.

آیا می خواهید مدیر شبکه خود را از مشاهده فعالیت خود در اینترنت منع کنید؟ خوب ، شما به یک فیلتر شکن احتیاج دارید و مطمئن شوید که ردپایی بر جا نمی گذارید. اما در مورد ردیاب های اینترنتی چطور؟ برای آن ها به افزونه احتیاج دارید. برای اینکه کاملاً ایمن باشید ، جاوا اسکریپت را کاملاً غیرفعال کنید.

بیشتر بدانید:

نحوه غیرفعال کردن جاوا اسکریپت در گوگل کروم

مطمئناً این کار ردیابی اطلاعات بسیاری از سایت ها را به درستی متوقف می کند ، اما این اسکریپت های نامطبوع قابلیت اثر انگشت را نیز متوقف می کند. این اقدامات شدید است و به دلایل واضح چیزی نیست که ما توصیه می کنیم. با این وجود ، آنها این واقعیت را نشان می دهند که حریم خصوصی اینترنت سیاه و سفید نیست. بلکه طیفی از سایه ها است.