مزایا و معایب صندوق های سرمایه گذاری
صندوق های سرمایهگذاری، که به عنوان نهادهای مالی شناخته میشوند، بر روی سرمایهگذاری در اوراق بهادار فعالیت میکنند. در این مطلب، قصد داریم تا به طور خاص درباره مزایا و معایب صندوق های سرمایه گذاری بحث کنیم.
به طور کلی، سهامداران این صندوقها، که شامل بهترین صندوق طلا نیز میشوند، بر اساس میزان سرمایهگذاری خود، در سود و زیان صندوق سهیم هستند. سرمایهگذاری در این صندوقها، یک روش غیرمستقیم برای سرمایهگذاری در بازار بورس را فراهم میکند.
مزایای صندوق های سرمایه گذاری
مزایای صندوق های سرمایه گذاری عبارتند از:
۱- مدیریت توسط کارشناسان حرفه ای
صندوق های سرمایهگذاری، از جمله صندوق تضمین اصل سرمایه ، تحت نظر متخصصین و تحلیلگران با تجربه فعالیت میکنند که این امر به کاهش ریسک معاملات کمک میکند. این گروه حرفهای، برای تولید عملکرد مناسب برای سرمایهگذاران، به طور مداوم در حال تلاش هستند تا در کم ریسک ترین اوراق بهادار سرمایهگذاری کنند.
۲- سرمایه گذاری متنوع
صندوق های سرمایهگذاری با تجمیع سرمایه های عظیم، امکان تنوعبخشی به داراییها را فراهم میکنند. همانطور که میدانید، تنوعبخشی به داراییها در یک سبد سرمایهگذاری، به کاهش ریسک کمک میکند، که این تنوعبخشی در دورههای سرمایهگذاری طولانیمدت، باعث کاهش ریسک و استحکام پرتفوی میشود.
۳- قابلیت نقد شوندگی
واحدهای صندوق سرمایهگذاری از قابلیت نقد شوندگی بالایی برخوردار هستند، به خصوص اگر ضامن معتبری داشته باشند. با داشتن چنین ضامنی، شما واحدهای صندوق خود را براحتی میتوانید بفروشید. این در حالی است که بازار بورس چنین امکانی را ندارد.
۴- شفافیت عملکرد
عملکرد هر صندوق سرمایهگذاری مشترک در دورههای زمانی خاص تحت نظر نهادهای مالی قرار میگیرد. این نهادها عموماً شامل سازمان بورس، متولی صندوق و حسابرس هستند. کلیه فعالیتهای یک صندوق بهطور شفاف اعلام میشوند. بنابراین، سرمایهگذاران، رسانهها و تحلیلگران قادر به بررسی عملکرد صندوق هستند.
۵- مطمئن در سرمایه گذاری
صندوقهای سرمایهگذاری توسط کارشناسان و مدیران حرفهای مدیریت میشوند، که این امر باعث کاهش استرسهای ناشی از سرمایهگذاری مستقیم شما میشود. همچنین، اگر شما از دانش و تجربهی لازم برای بازار فاقد هستید، میتوانید بدون مواجهه با خطر زیاد، از این روش بهرهمند شوید و سود کسب کنید.
معایب صندوق های سرمایه گذاری
بازارهای مالی در حالی که فواید بسیاری را برای سرمایهگذاران ارائه میدهند، دارای محدودیتهای خاص خود نیز هستند. اما ممکن است برخی افراد به دنبال پاسخ به این سوال باشند که چه محدودیتهایی برای صندوق های سرمایهگذاری وجود دارد؟
ابتدا باید توجه داشت که در مورد صندوق های سرمایهگذاری، استفاده از کلمه محدودیت به جای عیب پیشنهاد میشود. زیرا همه مواردی که در ادامه مطرح میشوند، محدودیتهای این صندوق ها هستند و نه نقص آنها، که این محدودیتها معمولاً توسط سازمان بورس و اوراق بهادار به صندوقها تحمیل میشوند.
۱- محدودیت در تعداد واحدهای صندوق
گاهی اوقات سرمایهگذاران با چالشی روبرو میشوند که میخواهند واحدی از یک صندوق سرمایهگذاری را خریداری کنند، اما تعداد واحدهای صادر شده آن صندوق به حداکثر خود رسیده است. در این موقعیت، سرمایهگذار دو گزینه دارد:
یا باید منتظر بماند تا برخی از واحدهای صندوق ابطال شوند و واحد جدیدی برای او صادر شود، یا اینکه صندوق باید با دریافت مجوز از سازمان بورس، حداکثر تعداد واحدهای قابل صدور خود را افزایش دهد. این مسئله بیشتر در مورد صندوقهایی که عملکرد قابل توجهی داشتهاند و تقاضا برای خرید واحدهای آنها زیاد است، پیش میآید.
۲- ناشناس بودن برخی از صندوق ها
صندوقهای سرمایهگذاری در ایران از سال ۸۸ فعالیت خود را آغاز کردند. با این وجود، بسیاری از اعضای جامعه از وجود این صندوقها در ایران بیخبر هستند یا حتی نام آنها را نشنیدهاند. گرچه در برخی موارد از صندوقهای سرمایهگذاری یاد شده است، اما بسیاری از افراد به این موضوع توجه نکردهاند.
اما افرادی که با صندوقها و مزایای آنها آشنا هستند، از این فرصت برای سرمایهگذاری استفاده کردهاند و سرمایه خود را در این صندوق های سرمایهگذاری قرار دادهاند. در طول این سالها، آنها توانستهاند از این طریق سود قابل ملاحظهای را کسب کنند.
۳- عدم قیمت گذاری آنی
یکی از محدودیتهای صندوق های سرمایهگذاری، عدم بروزرسانی آنی قیمتها است. این مشکل فقط در صندوق های سرمایهگذاری غیرقابل معامله دیده میشود، در حالی که قیمتهای دیگر صندوق های قابل معامله بورسی (ETF) بهصورت آنی بروز میشوند.
بنابراین، اگر قصد خرید واحدهایی از صندوق را در یک روز کاری داشته باشید، باید تا پایان آن روز منتظر بمانید تا قیمتگذاری انجام شود و سپس با قیمت روز بعد واحدهای صندوق را خریداری کنید. این محدودیت در زمان ابطال واحدها نیز وجود دارد.
۴- ریسک پذیری در بازار
خطرپذیری به این مفهوم است که اگر سرمایهگذاری در یک بخش خاص انجام شود، عملکرد ضعیف آن بخش میتواند به صندوقهای سرمایهگذاری آسیب برساند.
۵- تضمین سود
صندوقهای سرمایهگذاری در انواع مختلفی وجود دارند و صندوق مناسب آن است که توسط بانک مرکزی تضمین شده باشد. برخی از این صندوقها ممکن است حداقل سود را تضمین کنند.
اگر تضمینی برای حداقل سود صندوق وجود نداشته باشد، در شرایطی که بازدهی صندوق کاهش پیدا کند، سود شما نیز ممکن است کاهش یابد و بانک یا صندوق سرمایهگذاری هیچ تعهدی در این زمینه ندارند.
صندوقها معمولاً یک پیشبینی سود دارند که همان عددی است که معمولاً توسط بانک به شما اعلام میشود؛ با این حال، سود نهایی صندوق ممکن است با این عدد متفاوت باشد.
۶- نداشتن اختیار در سرمایه گذاری ها
در سرمایهگذاری مستقیم، شما قدرت کامل برای مدیریت داراییهای خود را دارید و میتوانید فرآیند خرید و فروش آنها را کنترل کنید. در مقابل، در صندوقهای سرمایهگذاری، این فرایندها توسط مدیران صندوق اجرا میشوند و شما امکان دخالت یا نظارت بر این عملیاتها را ندارید. در عوض، شما فقط سود حاصل از سرمایهگذاری را دریافت میکنید.
۷- هزینه اداره صندوق سرمایه گذاری
یکی از نقاط ضعف صندوقهای سرمایهگذاری، هزینههای مدیریتی است که برای راهاندازی و نگهداری هر صندوق باید پرداخت شود. این هزینهها در صورتی که سرمایهگذار تصمیم به انجام معاملات به صورت مستقیم داشته باشد، وجود ندارند.
کلام آخر
در پایان باید بگوییم که بسیار از افراد در پاسخ به سوال چگونه پولدار شویم ؟ سرمایه گذاری در صندوق ها را میدهند، که موضوع قابل توجهی است، اما بررسی مزایا و معایب این صندوق ها قبل از اقدام به سرمایه گذاری امری ضروری است مه باید به آن توجه کنید.
در این مطلب از آکادمی استاد ترید، ما به بررسی فواید و نقاط ضعف صندوق های سرمایهگذاری پرداختهایم. با توجه به سود حاصل از سرمایهگذاری کم خطر و ساده در صندوقهای سرمایهگذاری، بسیاری از افراد این نوع سرمایهگذاری را نسبت به سرمایهگذاریهای مستقیم که نیاز به دانش و تجربه شخصی دارند، انتخاب میکنند.
لذا، قبل از انجام هر نوع سرمایهگذاری، میبایست به مزایا و معایب آن توجه کرد تا از خطرات احتمالی در آینده پیشگیری کنیم.
انتشار از طریق پابجت