اسمبل کردن سیستم مانند چیدن آجرهای لگو است. اگر شما هم از طرفداران این کار هستید، پس ما را در راهنمای اسمبل سیستم گیمینگ همراهی کنید. وسایل مورد نیاز خود را بررسی کنید و مطمئن شوید که همه چیزی که لازم است را دارید. لطفاً توجه داشته باشید که دستورالعمل‌ و مراحل اسمبل رایانه تنها شامل توصیه هاست. و اگر برای اولین بار است که می خواهید اسمبل کنید، توصیه می شود آن را در حضور یک فرد با تجربه انجام دهید.

راهنمای اسمبل کیس گیمینگ

ساختن سیستم گیمینگ یک تجربه ارزشمند است و به شما کنترل بسیار بیشتری بر قطعات می دهد. کسانی که هیچ آشنایی با عملکردهای داخلی رایانه شخصی ندارند ممکن است فکر کنند که این فرآیند بسیار دلهره آور است و یک کیس اسمبل شده آماده را انتخاب کنند. اما ساختن رایانه کار عظیمی نیست. اگر علاقه مند هستید، ما این راهنمای مفید را ایجاد کرده ایم تا به شما یاد دهیم چگونه کامپیوتر گیمینگ خود را بسازید. 

پردازنده

شما بین تراشه های Intel و AMD انتخاب خواهید کرد که به نوبه خود تعیین می کند که به چه نوع مادربردی نیاز دارید. به طور خلاصه، CPU های خاصی فقط با سوکت ها و چیپ ست های مادربرد خاصی کار می کنند. به عنوان مثال: اگر یک پردازنده نسل دوازدهم اینتل مانند Core i5-12600K می‌خواهید، به یک مادربرد با سوکت LGA 1700 و یکی از چیپست‌ های اینتل زیر نیاز دارید: Z690، H670، H610، B660، W680 یا Q670. .

از آنجایی که برخی از CPU ها با یک خنک کننده سازگار در یک جعبه عرضه می شوند، انتخاب تراشه شما می تواند هزینه خرید یک خنک کننده جداگانه را نیز کاهش دهد. اگرچه این کولرهای “ذخیره” به ندرت به اندازه یک مدل خوب شخص ثالث موثر هستند، بنابراین معمولاً بهتر است روی یک خنک کننده متفاوت سرمایه گذاری کنید مگر اینکه بودجه بسیار کمی دارید.

مادربرد

درست همانطور که CPU تعیین می کند که از کدام مادربردها می توانید استفاده کنید، مادربرد نیز در واقع خیلی چیزها را تعیین می کند. فضای ذخیره سازی زیادی می خواهید؟ مطمئن شوید که بردی با تعداد زیادی اسلات M.2 و کانکتورهای SATA دارید که می‌توانید SSD و هارد دیسک‌ ها را به آن وصل کنید. آیا می خواهید یک کیت نورپردازی RGB اضافه کنید؟ به دنبال هدرهای RGB با 5 ولت و 12 ولت باشید. مهمتر از همه، باید بررسی کنید که آیا مادربرد از رم DDR4 یا DDR5 پشتیبانی می کند: نمی توانید رم DDR4 را در اسلات DDR5 قرار دهید و بالعکس، بنابراین باید مادربرد را با نوع حافظه ای که خریداری می کنید مطابقت دهید.

در اینجا می توانید با بهترین مادربرد برای اجرای بازی های کامپیوتری نسل 11 و 12 آشنا شوید.

کیس

همچنین ضروری است که مطمئن شوید کیس شما به اندازه کافی برای مادربرد انتخابی شما بزرگ است. متداول‌ ترین شکل کیس «mid-tower» معمولاً برای مادربردهای ATX با اندازه استاندارد کافی است، اما اگر از یک EATX ممتاز استفاده می‌ کنید، ممکن است به یک کیس بزرگتر نیز نیاز داشته باشید. به همین ترتیب، اگر واقعاً یک کیس جمع و جور را ترجیح می دهید، احتمالاً باید به دنبال یک فاکتور شکل مادربرد کوچکتر مانند microATX یا mini-ITX باشید.

در نهایت، شما می توانید هر کیس مناسبی را که می خواهید انتخاب کنید. با این حال، مزایای عملی خاصی برای طراحی‌ های شاسی بلندتر/عریض‌ تر وجود دارد:

• آنها از فن‌ های از پیش نصب‌ شده بیشتری برای خنک‌ سازی بهتر استفاده کنند، و همچنین فضای بیشتری برای نصب رادیاتورها برای همه کاره (AIO) خواهند داشت.
• کیس‌ های بزرگتر همچنین فضای بیشتری برای خنک‌ کننده‌ های CPU بزرگ و کارت‌ های گرافیک دارند، بنابراین اگر یک GPU هیولایی مانند RTX 4090 می‌ خواهید، این را در نظر داشته باشید. اگر مطمئن نیستید که چه چیزی مناسب است، ابعاد اجزای دلخواه خود را در برابر آن بررسی کنید. 

رم

همانطور که در بالا ذکر شد، فقط باید مطمئن شوید که نوع حافظه ای که می خرید – احتمالاً DDR4 یا DDDR5 – با مادربرد مورد نظر شما سازگار است. در حال حاضر، DDR4 ارزان‌ تر و تقریباً به همان سرعت است، اما DDR5 احتمالاً سریع‌ تر و مقرون به صرفه‌ تر خواهند شد.

کارت گرافیک و منبع تغذیه

کارت‌ های گرافیکی نیازهای سازگاری سختگیرانه‌ ای مانند CPU ندارند، بنابراین فقط باید مطمئن شوید که الف) فضای کافی در کیس و ب) برق از منبع تغذیه وجود دارد.

سازندگان GPU معمولاً کل وات PSU توصیه شده را برای کارت های خود فهرست می کنند. یک مثال: انویدیا یک منبع تغذیه 650 واتی را برای RTX 3070 توصیه می‌ کند، بنابراین در حالی که نیازی به وات بیشتر از آن ندارید، تلاش برای ارزان‌ تر شدن با یک منبع تغذیه 500 واتی می‌ تواند باعث مشکلات عملکرد شود.

فضای ذخیره‌ سازی

یک اس اس دی 1 ترابایتی فضای کافی را با سرعت های عالی فراهم می کند و ممکن است ارزان تر از آن چیزی باشد که فکر می کنید. برای بهترین عملکرد، به جای درایو مبتنی بر SATA، یک NVMe SSD تهیه کنید و آن را در یک اسلات M.2 روی مادربرد خود قرار دهید.

با این حال، هنوز یک سوال سازگاری با این SSD ها وجود دارد: PCIe 3.0 یا PCIe 4.0؟ SSD هایی که از استاندارد قدیمی PCIe 3.0 استفاده می کنند با طیف وسیع تری از سیستم ها کار می کنند، زیرا مادربردهای جدیدتر با اسلات M.2 که از PCIe 4.0 پشتیبانی می کنند با نسخه 3.0 نیز سازگار خواهند بود. با این وجود، درایوهای SSD PCIe 4.0 بسیار سریع‌ تر هستند، بنابراین در صورت داشتن بودجه می‌ توان آن را پرداخت کرد. فقط باید مطمئن شوید که مادربرد و CPU شما دارای قابلیت PCIe 4.0 هستند، که اگر مربوط به چند سال گذشته باشد، غیرعادی نیست.

سیستم عامل

اگر فقط یک کامپیوتر گیمینگ روزمره می خواهید، ویندوز بهترین انتخاب شما برای سیستم عامل است. ویندوز 10 احتمالاً آشناتر خواهد بود و برخی از الزامات سیستم باطنی تر ویندوز 11 را ندارد، اما نسخه جدیدتر دارای برخی ویژگی های متمرکز بر بازی است که 10 فاقد آن است. اگر نمی توانید انتخاب کنید، ابتدا ویندوز 10 را نصب کنید، زیرا این امکان را برای شما فراهم می کند که بعدا به 11 به روز رسانی کنید.

ابزارهای موردنیاز

یک پیچ گوشتی تخت متوسط (یا بزرگ) کافی است. استفاده از پیچ گوشتی با نوک مغناطیسی خوب است، اما از ابزارهای برقی دوری کنید. همچنین ممکن است برای نصب SSD های M.2 به پیچ گوشتی تخت کوچکتری نیاز داشته باشید، مگر اینکه مادربرد شما از مکانیزم قفل بدون ابزار برای اسلات های M.2 استفاده کند. اما حتی در این صورت، اسلات‌ های M.2 ممکن است پوشش‌ هایی برای پخش گرما داشته باشند که برای برداشتن آنها ابتدا به پیچ گوشتی نیاز دارند.

در نهایت، یک لوله کوچک خمیر حرارتی تهیه کنید، که یک ترکیب خاکستری تیره است که انتقال حرارت بین پردازنده و خنک کننده آن را تسهیل می کند. بسیاری از خنک‌ کننده‌ ها با خمیر حرارتی از قبل استفاده شده عرضه می‌شوند، اما خوب است که مقداری اضافی در دست داشته باشید و برای ارتقاء و نگهداری پردازنده یا خنک کننده در آینده. 

نکات مهم برای اسمبل کردن سیستم

مقابله با الکتریسیته ساکن استاتیک در واقع می تواند خطری برای قطعات در معرض کامپیوتر باشد، به ویژه هنگامی که در مدارهای ظریف تخلیه می شود. مچ بندهای ضد الکتریسیته ساکن، تشک های ضد الکتریسیته ساکن، حتی تفنگ های هوای یونیزه کننده که به معنای واقعی کلمه استاتیک را از سطوح شلیک می کنند.

با این حال، آیا هر یک از آن ها واقعا ضروری است؟  اینطور نیست، تا زمانی که در وهله اول از ایجاد الکتریسیته ساکن مراقبت کنید. 

به جای صرف هزینه بیشتر برای ابزارهای ضد الکتریسیته ساکن، می توانید از برخی اقدامات پیشگیرانه عقل سلیم استفاده کنید: ایستادن روی فرش خطرناک نیست، اما کیف یا اجزای خود را روی زمین قرار ندهید. در بالای یک میز یا کانتر، به طور ایده آل چوبی اسمبل کنید. لباس‌ های نخی گشاد بپوشید، نه پشم یا پلی استر. مهمتر از همه، قبل از شروع ساخت، الکتریسیته ساکن بدن را با لمس چیزی فلزی (و رسانا) خارج کنید. این کار را چندین بار در طول فرآیند انجام دهید، و دیگر فرصتی برای ایجاد الکتریسیته ساکن در بدن خود نخواهید داشت.