شبکه‌ها به زیر شبکه هایی تقسیم می شوند تا امکان انتقال سریع تر داده ها و مدیریت آسان تر را فراهم کنند. روتر ها این کار را با تخصیص subnet mask انجام می دهند . در بیشتر موارد ، یافتن subnet mask در رایانه کار آسانی است. دستگاه های دیگر چالش بیشتری دارند.

در مقاله نحوه بدست آوردن subnet mask ، با مفهوم زیرشبکه آدرس IP و نحوه استفاده از آن برای تقسیم شبکه کلاسیک خود به شبکه های کوچکتر که می توانند در مناطق کاری جداگانه کار کنند، آشنا خواهیم شد. ما همچنین به چگونگی صرفه جویی در فضای آدرس و منابع کنترل فرآیند با استفاده از زیرشبکه ها خواهیم پرداخت.

IP چیست؟

آدرس IP رشته ای از اعداد است که با نقطه از هم جدا شده اند. آدرس های IP به صورت مجموعه ای از چهار عدد بیان می شوند – یک آدرس نمونه ممکن است 192.158.1.38 باشد. هر عدد در مجموعه می تواند از 0 تا 255 باشد. بنابراین ، محدوده آدرس دهی IP کامل از 0.0.0.0 تا 255.255.255.255 می رود.

آدرس های IP تصادفی نیستند. آنها به صورت ریاضی توسط اداره اعداد اختصاص داده شده اینترنت (IANA) ، یک بخش از شرکت اینترنتی برای نام ها و اعداد اختصاص داده شده (ICANN) تولید و تخصیص داده می شوند. ICANN یک سازمان غیرانتفاعی است که در سال 1998 در ایالات متحده تاسیس شد تا به حفظ امنیت اینترنت کمک کند و امکان استفاده از آن برای همه را فراهم کند.

برای اینکه با آی پی و سایر مفاهیم شبکه آشنا شوید بهتر است آموزش نتورک پلاس را پشت سر بگذارید. این آموزش ابتدایی ترین مرحله برای تبدیل شدن به متخصص شبکه می باشد.

• آموزش نتورک پلاس (+Network) — کلیک کنید

Subnetting چیست؟

Subnetting فرآیند سرقت بیت ها از قسمت HOST یک آدرس IP به منظور تقسیم شبکه بزرگتر به زیرشبکه های کوچکتر به نام زیرشبکه است. پس از زیرشبکه سازی ، در نهایت به فیلدهای NETWORK SUBNET HOST می رسیم. ما همیشه یک آدرس IP برای شناسایی زیرشبکه و دیگری برای شناسایی آدرس زیرشبکه ، رزرو می کنیم.

یک subnet mask بیت های میزبان را “ماسک” می کند و فقط شناسه شبکه قابل مشاهده است. همچنین به تعیین اندازه یک زیرشبکه خاص کمک می کند. بیشتر subnet mask با محدوده بیت 0 تا 8 متعلق به بلوک های آی پی DSL و T1 است در حالی که شبکه های خصوصی دارای محدوده بیت در بلوک های آی پی 8 تا 24 هستند.

چرا از Subnetting استفاده کنیم؟

در اینجا سه ​​دلیل برای استفاده از زیرشبکه وجود دارد:

• حفظ آدرس های IP : تصور کنید شبکه ای از 20 هاست داشته باشید. استفاده از شبکه کلاس C باعث هدر رفتن تعداد زیادی آدرس IP می شود (254-20 = 234). تقسیم شبکه های بزرگ به بخش های کوچک تر کارآمدتر خواهد بود و مقدار زیادی از آدرس ها را حفظ می کند.
• کاهش ترافیک شبکه : شبکه های کوچک تری که دامنه های پخش کوچک تری ایجاد می کنند ، تشکیل می شوند ، بنابراین ترافیک کمتری در مرزهای شبکه پخش می شود.
• ساده سازی : تقسیم کردن شبکه های بزرگ به شبکه های کوچک تر می تواند عیب یابی خطا را با جدا کردن مشکلات شبکه تا وجود خاص آن ها ساده تر کند.

برای شبکه کردن و ایجاد زیر شبکه باید تسلط کافی بر روی نحوه ایجاد شبکه های کامپیوتری داشته باشید. در ادامه لینک بهترین مجموعه آموزش های شبکه کامپیوتری از فرادرس را قرار دادیم که می توانید از آن بهره ببرید.

• مجموعه آموزش شبکه های کامپیوتری — کلیک کنید

نحوه بدست آوردن subnet mask در سیستم عامل مک

گام اول

بر روی نماد “System Preferences” در داک کلیک کنید. اگر آن نماد روی داک شما نیست ، روی لوگوی اپل در سمت چپ بالای صفحه کلیک کنید و «System Preferences» را انتخاب کنید.

گام دوم

روی نماد “Network” کلیک کنید. در پنجره «System Preferences» ، نماد Network در اکثر نسخه های Mac OS X مانند یک توپ خاکستری می باشد. اگر نتوانستید آن را پیدا کنید ، Network را در نوار جستجو در سمت راست بالای پنجره System Preferences تایپ کنید.

گام سوم

ابتدا نوع اتصال اینترنت خود را از لیست سمت چپ در تصویر بالا انتخاب کنید.

گام چهارم

در صورت استفاده از WiFi روی «Advanced» کلیک کنید. این گزینه در سمت راست پایین قرار دارد. در بسیاری از انواع دیگر اتصالات شبکه ، می توانید Subnet Mask را که در سمت راست صفحه نمایش خود برچسب‌گذاری شده است ببینید.

گام پنجم

تب TCP / IP را در پنجره “Advanced” انتخاب کنید. Mac TCP / IP روش ارتباطی برای دسترسی به شبکه را مشخص می کند.

گام ششم

subnet mask خود را پیدا کنید. باید به وضوح به عنوان “Subnet Mask” برچسب گذاری شود و از 255 شروع شود.( مطابق تصویر بالا )

اگر تنها اعدادی که می بینید در نیمه پایین صفحه تحت عنوان پیکربندی IPv6 هستند ، در یک شبکه محلی IPv6 هستید که از subnet mask استفاده نمی کند.

نحوه بدست آوردن subnet mask در ویندوز

گام اول

Command Prompt را باز کنید. کلید Windows و R را همزمان فشار دهید تا پنجره Command Prompt باز شود.

اگر این میانبر کار نکرد ، روی دکمه Start یا لوگوی ویندوز در گوشه سمت چپ پایین صفحه کلیک کنید. در نوار جستجو عبارت Command Prompt را تایپ کنید و روی نماد ظاهر شده دوبار کلیک کنید. برای دسترسی به نوار جستجو ممکن است لازم باشد ابتدا Search را فشار دهید.

گام دوم

دستور ipconfig را وارد کنید. عبارت ipconfig /all را دقیقاً همانطور که می بینید ، با فاصله بین آن ها تایپ کنید. کلید Enter را بزنید. Windows ipconfig برنامه ای است که تمام اتصالات شبکه شما را ردیابی می کند. این دستور لیستی را با تمام اطلاعات شبکه شما نمایش می دهد.

گام سوم

subnet mask را پیدا کنید. در بخش “Ethernet adapter Local Area Connection” قرار دارد. خطی را که با “Subnet Mask” شروع می شود پیدا کنید. اکثر اعداد subnet mask با خط 255 شروع می شوند ، به عنوان مثال 255.255.255.0.

گام چهارم

به جای مراحل بالا می توانید از کنترل پنل ویندوز استفاده کنید . در اینجا راه دیگری برای یافتن این اطلاعات وجود دارد:

• به Control Panel → Network and Internet → Network and Sharing Center بروید.
• در اکثر سیستم های مدرن ویندوز ( همچون ویندوز 10) ، روی Change adapter settings در سمت چپ کلیک کنید. در ویندوز ویستا ، روی Manage Network Connections کلیک کنید.
• روی Local Area Connection کلیک راست کرده و Status را انتخاب کنید. در پنجره باز شده روی “جزئیات” کلیک کنید. به دنبال subnet mask خود باشید.

نحوه بدست آوردن subnet mask در لینوکس

گام اول

command line را باز کنید. اگر مطمئن نیستید که چگونه این کار را انجام دهید ، باید دستورالعمل های خاصی را برای ورژن لینوکس خود پیدا کنید.

اگر لینکوس را به خوبی یاد نگرفتید می توانید از آموزش حرفه ای لینوکس فرادرس استفاده کنید. لینک این آموزش را در زیر قرار دادیم که می توانید از آن استفاده نمایید.

• آموزش سیستم عامل لینوکس Linux — کلیک کنید

گام دوم

دستور ifconfig را وارد کنید. در پنجره مربوط به Command Prompt عبارت ifconfig را تایپ کرده و Enter را فشار دهید.

گام سوم

subnet mask را پیدا کنید. این باید با عنوان “Mask” یا “Subnet Mask” برچسب گذاری شود که شماره از 255 شروع خواهد شد.

نحوه تعیین ماسک زیر شبکه

subnet mask را می توان با صفر و یک به باینری تبدیل کرد. همه صفرها در سمت راست و همه یک ها در سمت چپ قرار می گیرند. یک نمونه آدرس IP زیرشبکه 255.255.255.252 است subnet mask دارای ماسک باینری 11111111.11111111.11111111.11111100 است.

تعداد صفر ها در ماسک باینری ارتباط مستقیمی با طول زیرشبکه دارد. در ادامه مثال ، زیر شبکه برای طول آدرس آی پی subnet mask 255.255.255.252 برابر با 2 است. هنگام محاسبه زیر شبکه ها و subnet mask ، اعداد خاصی وجود دارند که تکرار می شوند و حفظ این اعداد بسیار مهم است. این اعداد 255، 254، 252، 248، 240، 224، 192 و 128 هستند. این اعداد برای شبکه ها مفید هستند و به تعیین محل تقسیم زیرشبکه به زیرشبکه های کوچکتر کمک می کنند.

اگر هنوز کاملاً نمی دانید چگونه به طور کامل subnet mask را ایجاد کنید ، ناامید نشوید. زیرشبکه کردن واقعاً چندان دشوار نیست ، اما نیاز به کمی تمرین دارد.

اما قبل از شروع تمرین بهتر است دانش خود را در زمینه آدرس آی پی افزایش دهید ، شناخت انواع آی پی ها می تواند در یادگیری سریع subnet mask کمک کند. در زیر یکی از بهترین مطالب در مورد آی پی را قرار دادیم که مطالعه آن کمک زیادی به شما خواهد نمود.

• آی پی استاتیک چیست و چه کاربردی دارد؟ — کلیک کنید

ماشین حساب یا محاسبه گر subnet mask چیست؟

ماشین حساب های زیرشبکه اطلاعات مختلفی را در اختیار کاربران قرار می دهند اعم از subnet mask ، آدرس های شبکه ، کلاس IP ، محدوده میزبان استفاده شده و غیره.

انواع مختلفی از وب سایت ها و برنامه های کاربردی برای مدیریت شبکه و تخصیص آدرس های IP به گروه های خاص طراحی شده اند.

• ماشین حساب محدوده زیر شبکه آدرس های شروع و پایان را ارائه می دهد.
• مبدل IPv4 به IPv6 به شما امکان می دهد آدرس های IP را از IPv4 به IPv6 تبدیل کنید.
• ماشین حساب های ماسک زیر شبکه زیرشبکه های موجود و subnet mask را در اختیار کاربران قرار می دهند.
• ماشین حساب IPv4 CIDR به شما امکان می دهد یک محدوده زیر شبکه را وارد کنید و اطلاعات مربوط به آدرس های IP را در آن محدوده مشاهده کنید.

این ماشین حساب ها یا محاسبه گر ها به سرعت توانایی ایجاد محاسبه و یافتن subnet mask را دارند و به صورت آنلاین و آفلاین نیز موجود هستند. هنگامی که تصمیم به تقسیم یک شبکه به زیرشبکه ها دارید، به یک subnet mask نیاز خواهید داشت. به یاد داشته باشید که یک آدرس IP دارای دو عنصر اصلی است: آدرس شبکه و میزبان. یک subnet mask آدرس IP را به یک آدرس شبکه و میزبان تقسیم می کند، در حالی که زیرشبکه عنصر میزبان آدرس IP را به یک زیر شبکه تقسیم می کند. که این محاسبه گر ها به صورت اتوماتیک این موارد را برای شما حساب خواهند کرد و subnet mask دقیقی به شما خواهند داد.

این موارد برای شبکه های بزرگ و در هنگام اکانتیگ کردن نیز به کار می آید. اگر قصد اکانتیگ کردن شبکه خود را دارید، در زیر می توانید آموزش کاملی از فرادرس را مشاهده کنید.

• آموزش مدیریت کاربران با میکروتیک — کلیک کنید