درمان ایمپلنت دیجیتال

همانطوریکه در تمام جنبه های زندگی امروزی دیجیتالی شده است درمان ایمپلنت دیجیتال نیز جای خود را در بین درمان های دندانپزشکی باز کرده است .

 در روش ایمپلنت دیجیتال سعی بر این است تا با استفاده از اطلاعات و تصاویر و اسکن ها از فک دید دقیقی از موقعیت استخوان و بافتهای داخل آن بدست آید . در نتیجه با این دید دقیق سه بعدی طراحی بهترین محل قرار گرفتن ایمپلنت صورت گرفته و به روش ایمپلنت بدون جراحی  انجام می پذیرد . از محاسن دیگر ایمپلنت دیجیتال تولید روکش دندان ایمپلنت قبل از کارکذاری آن در فک است که در صورت ثبات اولیه خوب ایمپلنت در فک می توان بلافاصله آن را چسباند.

مراحل کاشت دندان به روش دیجیتال

روش ایمپلنت دیجیتالی مراحل خاص خود را دارد که در اینجا به آنها اشاره می کنیم:

بررسی اطلاعات

قبل از هر طراحی و اقدامی در ابتدا باید نقشه و موقعیت اجزا فک و اعصاب و عروق و سینوس بطور دقیق به ما داده شود. دو دسته اطلاعات لازم است : CBCT یا سیتی اسکن از فک  و اسکن یا نمونه گچی از روی دندان ها و لثه ها

CBCT یا اسکن سه بعدی استخوان

این اسکن بوسیله دستگاهی مشابه دستکاه پانورکس و با گردش کامل رادیوگرافی به دور سر تهیه می شود. اشعه ایکس به مدت چند ثانیه تصویر کامل استخوان فک را گرفته و با نرم افزار مخصوص پردازش می گردد . در نتیجه دید سه بعدی از استخوان فک به دندانپزشک داده می شود . با این وسیله ابعاد حقیقی استخوان مشخص شده و علاوه بر آن عوارض و اجزا داخل آن که در هنگام گذاشتن ایمپلنت دندان باید از آنها فاصله داشت نیز معلوم می شود.

در دنیای ایمپلنت دیجیتال امروزی ریسک اشتباه با داشتن CBCT از فک بسیار کاهش می یابد و دقت کار چند برابر می شود.

اسکن یا نمونه گچی از فک

اطلاعات دومی که باید داشته باشیم موقعیت قرار گیری تاج دندان های کناری و وضعیت انساج و بافت نرم و لثه است. در صورتی که کلینیک دندانپزشکی مجهز باشد با بهره گرفتن از دستگاه اسکنر دیجیتال از دندانها و بافت نرم اسکن تهیه می شود . در غیر اینصورت دندانپزشک از فک بیمار قالب گرفته و پس از ریختن گچ آن و ارسال به لابراتوار ایمپلنت دیجیتال از روی قالب اسکن تهیه می شود.

این اسکن بدست آمده موقعیت قرارگیری دندان ها و لثه را به ما ارائه مینماید که با انطباق این داده ها با اطلاعات حاصل از CBCT بر روی هم دید کامل از بیرون و درون فک و دندانها بدست می آید.

پردازش و طرح درمان ایمپلنت دیجیتال بر اساس اطلاعات موجود

چندین نرم افزار پردازش اطلاعات و طراحی ایمپلنت دیجیتال وجود دارند که هریک محاسن و معایب خاص خود را دارند. یکی از این نرم افزار ها به دندانپزشک کمک می کند که با قرار دادن اطلاعات CBCT و اسکن از دهان دید کاملی از فک و عوارض داخل آن داشته باشد.

در حافظه این نرم افزار ها اشکال و ابعاد انواع برند های معتبر ایمپلنت وجود دارند که دندانپزشک بسته به اینکه با کدام سیستم کار می کند یکی را برای قرار دادن ایمپلنت دیجیتالی انتخاب می کند . با توجه به قطر و طول استخوان و عوارض موجود در آن متخصص ایمپلنت قطر و طول ایمپلنت وبهترین موقعیت جایگیری ایمپلنت دیجیتال را در استخوان در نرم افزار ثبت می کند.

حال این اطلاعات جهت ساخت استنت جراحی و یا روکش موقت و حتی روکش ایمپلنت دائمی به لابراتوار ایمپلنت دیجیتال ارسال می گردد.

لابراتوار ایمپلنت دیجیتال

لابراتوار ایمپلنت دیجیتال ابتدا بر روی اطلاعات تحویل گرفته شروع به طراحی و ساخت استنت جراحی می کند . این استنت جراحی فقط خاص آن شخص و آن ایمپلنت دیجیتال ساخته می شود . این استنت پس از استریلیزاسیون در هنگام قرار دادن ایمپلنت دیجیتال در فک بر روی دندان ها و فک بیمار قرار گرفته و ثابت می شود .دندانپزشک با کمک از این استنت می تواند ایمپلنت را دقیقا در همان محل طراحی شده قرار دهد. با این روش احتیاجی به جراحی باز نبوده و ایمپلنت بدون جراحی و به روش پانچ قرار داده می شود .

علاوه بر این لابراتوار ایمپلنت دیجیتال می تواند روکش موقت یا دائم را بسازد چون از قبل آگاهی دارد که ایمپلنت دندان در چه حالتی در فک قرار می گیرد و اطلاع کامل از فک و لثه و دندان ها دارد . در روش ایمپلنت فوری یا ایمپلنت یک روزه این مسئله بسیار کاربرد دارد . حتی در ساخت دندان مصنوعی ثابت بر پایه ایمپلنت  در یک روز ایمپلنت ها در فک قرار گرفته و در همان روز دندان نهایی بر روی ایمپلنت ها نصب و تحویل می گردد.البته همه اینها به شرطی است که ایمپلنت در درون استخوان کاملا محکم شده و ثبات اولیه لازم را دارا باشد. در موارد پیوند استخوان ایمپلنت این روش کاربرد ندارد.

کاشت ایمپلنت دیجیتال بدون جراحی

استنت استریل شده از پک خارج شده و بر روی فک و دندان ها ثابت می گردد. سپس با پانچ لثه را از روی استخوان برداشته و با دریل ها از شماره پایین تا آخرین دریل شروع به ایجاد حفره در استخوان و ایجاد محل قرارگیری ایمپلنت دیجیتالی در فک می کنیم.پس از آماده شدن محل قرارگیری ایمپلنت در فک فیکسچر را بر روی موتور جراحی ایمپلنت قرار داده و ایمپلنت را به آرامی تا قرار گیری در محل نهایی پیچ می کنیم.

سپس استنت را از دهان خارج کرده و بسته به مورد درپوش یا هیلینگ کپ و یا روکش دندان بر روی ایمپلنت دیجیتال متصل می گردد.

منابع: dencareclinic.com

مزایای ایمپلنت دیجیتال

مزایای کاربرد روش ایمپلنت دیجیتال عبارتند از:

• قرار دادن ایمپلنت به روش بدون جراحی  و بدون کاربرد بخیه
• خطا در کار به صفر می رسد
• آرامش دندانپزشک هنگام کار
• ایمپلنت در بهترین وضعیت ممکن خود در فک قرار می گیرد.
• امکان طراحی و ساخت روکش موقت و دائمی از ابتدا وجود دارد.

معایب ایمپلنت دیجیتال

معایب ایمپلنت دیجیتالی عبارتند از:

• طراحی و کار قبل از قرار دادن ایمپلنت وقت گیر است.
• نیاز به لابراتوار ایمپلنت دیجیتال و تخصصی است
• نیاز به اسکنر و نرم افزار ایمپلنت دیجیتال است
• هر برند ایمپلنتی این قابلیت را ندارد
• تجهیزات اضافی در کیت جراحی ایمپلنت لازم است
• احتمال ایجاد حرارت هنگام دریل کردن در استخوان بالا رفته و در نتیجه احتمال مشکلات و رد پیوند ایمپلنت بیشتر می شود.
• در نتیجه هزینه درمان به روش ایمپلنت دیجیتال دو برابر درمان ایمپلنت دندان به روش غیر دیجیتال است.